Zoek op reisbestemming
Gezond op reis, gezond weer terug
Zoek op reisbestemming
Hoogteziekte
08-01-2009
Hoogteziekte is het gevolg van een gebrek aan voldoende zuurstof in het lichaam bij het klimmen naar en het verblijf op grotere hoogte. Voor sommige personen is het raadzaam van klimtochten en expedities in het hooggebergte af te zien. De lichamelijke conditie en bepaald medicijngebruik kunnen in geval van hoogteziekte tot complicaties leiden.
Oorzaken van hoogteziekte kunnen zijn: stijgsnelheid, de bereikte hoogte, de verblijfsduur op hoogte en persoonlijke conditie. De feitelijke oorzaak voor hoogteziekte is de daling van de atmosferische druk en daardoor een lagere zuurstofspanning in de lucht en in het bloed (Hypoxie). Door dit O2-tekort wordt het lichaam gestimuleerd om de O2-behoefte van de weefsels op peil te houden.
Hierdoor ontstaan allerlei processen in het lichaam zoals hyperventilatie, versnelde hartslag en pulmonaire vaatvernauwing. Doordat de druk zo hoog is in de vaten kunnen er gaten ontstaan in de vaten, met vochtophoping in het longweefsel als gevolg. Op dezelfde manier kan vochtophoping in de hersenen optreden.
Vanaf een hoogte van 2500 meter en bij een stijging van meer dan 300 meter per dag (en nachtelijk verblijf op hoogte) kan hoogteziekte optreden.
Klachten van hoogteziekte kunnen zijn: hoofdpijn, slapeloosheid, slechte eetlust, misselijkheid, duizeligheid, kortademigheid en vermoeidheid in rust, vochtophopingen bij enkels en rondom ogen. Deze ontstaan enkele uren tot een dag na aankomst op hoogte.
Bij acclimatisering op hoogte verdwijnen de klachten in enkele dagen. Ernstige klachten zijn: kortademigheid, pijn op de borst, (bloed) hoesten, zware hoofdpijn, verwardheid, hallucinaties en coma.
Om hoogteziekte te voorkomen volgen hier een aantal adviezen: goede basisconditie, veel drinken > voor iedere 1000 meter 1 liter extra drinken, veel calorieën, geen alcohol, koffie of tabak, geen slaapmedicatie, tranquillizers of codeïne, wandel hoog en slaap laag, eventueel Acetazolamide (Diamox). Acetazolamide bevorderd de uitscheiding van kooldioxide door de nieren met als gevolg meer zuurstof, vermindering van vochtophoping in de weefsels en de kwaliteit van slaap wordt verbeterd.
Risico’s in bergen zijn: hoogteziekte, boven 2500 m. ijlere lucht, uitdroging, zonverbranding en sneeuwblindheid, bevriezing (chill-factor door wind) en onderkoeling.
Enkele voorbeelden van hooggelegen plaatsen en bergen:
Oorzaken van hoogteziekte kunnen zijn: stijgsnelheid, de bereikte hoogte, de verblijfsduur op hoogte en persoonlijke conditie. De feitelijke oorzaak voor hoogteziekte is de daling van de atmosferische druk en daardoor een lagere zuurstofspanning in de lucht en in het bloed (Hypoxie). Door dit O2-tekort wordt het lichaam gestimuleerd om de O2-behoefte van de weefsels op peil te houden.
Hierdoor ontstaan allerlei processen in het lichaam zoals hyperventilatie, versnelde hartslag en pulmonaire vaatvernauwing. Doordat de druk zo hoog is in de vaten kunnen er gaten ontstaan in de vaten, met vochtophoping in het longweefsel als gevolg. Op dezelfde manier kan vochtophoping in de hersenen optreden.
Vanaf een hoogte van 2500 meter en bij een stijging van meer dan 300 meter per dag (en nachtelijk verblijf op hoogte) kan hoogteziekte optreden.
Klachten van hoogteziekte kunnen zijn: hoofdpijn, slapeloosheid, slechte eetlust, misselijkheid, duizeligheid, kortademigheid en vermoeidheid in rust, vochtophopingen bij enkels en rondom ogen. Deze ontstaan enkele uren tot een dag na aankomst op hoogte.
Bij acclimatisering op hoogte verdwijnen de klachten in enkele dagen. Ernstige klachten zijn: kortademigheid, pijn op de borst, (bloed) hoesten, zware hoofdpijn, verwardheid, hallucinaties en coma.
Om hoogteziekte te voorkomen volgen hier een aantal adviezen: goede basisconditie, veel drinken > voor iedere 1000 meter 1 liter extra drinken, veel calorieën, geen alcohol, koffie of tabak, geen slaapmedicatie, tranquillizers of codeïne, wandel hoog en slaap laag, eventueel Acetazolamide (Diamox). Acetazolamide bevorderd de uitscheiding van kooldioxide door de nieren met als gevolg meer zuurstof, vermindering van vochtophoping in de weefsels en de kwaliteit van slaap wordt verbeterd.
Risico’s in bergen zijn: hoogteziekte, boven 2500 m. ijlere lucht, uitdroging, zonverbranding en sneeuwblindheid, bevriezing (chill-factor door wind) en onderkoeling.
Enkele voorbeelden van hooggelegen plaatsen en bergen:
| Lhasa (Tibet, China) | 3.660 meter |
| La Paz (Bolivia) | 3.625 meter |
| Titicameer (Peru/Bolivia) | 3.810 meter |
| Macchu Picchu en Cuzco (Peru) | 3.700 meter |
| Mount Everest (China/Nepal) | 8.848 meter |
| K2 (China) | 8.611 meter |
| Aconcugua (Argentinie) | 6.960 meter |
| Mount McKinley (USA) | 6.194 meter |
| Kilimanjaro (Tanzania) | 5.895 meter |
| Mount Kenya (Kenia) | 5.199 meter |
| Mont Blanc (Frankrijk/Italië) | 4.808 meter |
